Trudnozapalność EN 1021-2

Norma Europejska EN 1021-2 „Meble. Ocena zapalności mebli tapicerowanych. Część 2: Źródło zapłonu: równoważnik płomienia zapałki.” od 2007 roku ma status Polskiej Normy. Norma ta została przyjęta przez CEN (Europejski Komitet Normalizacyjny) i wszyscy jego członkowie są zobowiązani do nadania tej normie statusu normy krajowej bez wprowadzania jakichkolwiek zmian. Tak więc powyższa norma obowiązuje także w Austrii, Belgii, na Cyprze, w Czechach, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Irlandii, Islandii, Luksemburgu, na Litwie, Łotwie, Malcie, w Niemczech, Norwegii, Portugalii, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, Szwecji, na Węgrzech, we Włoszech i Wielkiej Brytanii. ICS szereguje normę EN 1021-2 w dziedzinach: meble oraz zapalność i odporność ogniowa wyrobów.

Oznaczenie tkaniny symbolem „Trudnozapalność EN 1021 część 2” informuje o tym, że tkanina spełnia wymogi związane z trudnozapalnością wg normy EN 1021 – część 2. Potwierdzają to wyniki badań przeprowadzone przez certyfikowane laboratorium, zgodnie z zaleceniami powyższej normy, która dokładnie określa sposób przygotowania badanego układu, czas i miejsce przyłożenia źródła zapłonu, warunki panujące w pomieszczeniu, sposób postępowania z materiałami biorącymi udział w badaniu, sposób oceny wyników oraz bardzo wiele innych szczegółów dotyczących przeprowadzanej próby. Badanie to weryfikuje możliwość zapalenia się badanego układu od źródła ognia, równoważnego płomieniowi zapałki. Tkanina oznaczona tym symbolem ma więc zastosowanie w produkcji mebli, które mają uzyskać atest niepalności wg. normy EN 1021 część 2 „Meble. Ocena zapalności mebli tapicerowanych. Część 2: Źródło zapłonu: równoważnik płomienia zapałki.”

Warto pamiętać, że w myśl tej normy test niepalności dotyczy mebla i nie może opierać się jedynie na badaniu jednej z jego części składowych np. tkaniny, lecz musi odbywać się na meblu wraz ze wszystkimi elementami wchodzącymi w jego skład (pianka, włóknina, elementy konstrukcyjne). Zastosowanie tkaniny poddanej badaniu i ocenionej pod względem trudnozapalności, zwiększa prawdopodobieństwo osiągnięcia pozytywnych wyników późniejszych testów przeprowadzanych na gotowym meblu, bowiem norma mówi, że badanie daje obraz zapalności, lecz nie daje gwarancji jej zachowania się na wyrobie gotowym.

Ponieważ spełnienie wymagań normy osiągane jest poprzez dodatkowe zabiegi technologiczne, tylko wcześniej zamówione partie produktu odpowiadają warunkom normy. W związku z powyższym tkanina spełniająca wymogi normy EN 1021-2 jest dostępna tylko w całych belkach, na zamówienie, a dokumentacja łącznie z fakturą, jest wystawiana do konkretnej partii zamówionej tkaniny.

Przeczytaj również: Trudnozapalność EN 1021-1